Ryszard Białowąs zawiesza buty na kołku. Po kilku sezonach spędzonych w Śląsku Wrocław postanawia zakończyć swoją sportową karierę. Wrocławianom nie przeszkadza to jednak w zdobyciu kolejnego tytułu i wygraniu Pucharu Polski. Drugi raz z rzędu do „5” ligi zostaje wybrany Dariusz Zelig. Po raz pierwszy w drugiej lidze pojawiają się rezerwy WKS-u. Wojskowi w swojej grupie zajmują siódme miejsce z bilansem 13 zwycięstw i 23 porażek, zapewniając sobie spokojne utrzymanie w rozgrywkach. W sezonie 1979/1980 żadna polska drużyna nie wystepuje w europejskich pucharach.

T. Grygiel, M. Kalinowski, R. Prostak, J. Kalinowski, L. Chudeusz, M. Czarnecki, W. Zdrodowski, T. Garliński, W. Popowski, D. Zelig, J. Majchrowicz, R. Morski.

Mecze WKS Śląsk Wrocław (runda zasadnicza):

Górnik Wałbrzych – WKS Śląsk Wrocław 104:111, 87:95

WKS Śląsk Wrocław – Lech Poznań 92:70, 93:81

Wybrzeże Gdańsk – WKS Śląsk Wrocław 93:92, 85:97

WKS Śląsk Wrocław – Legia Warszawa 100:85, 121:104

Wisła Kraków – WKS Śląsk Wrocław 78:86, 92:96

Start Lublin – WKS Śląsk Wrocław 84:85, 65:78

WKS Śląsk Wrocław – Resovia Rzeszów 89:82, 95:81

Polonia Warszawa – WKS Śląsk Wrocław 76:111, 96:136

WKS Śląsk Wrocław – Zagłębie Sosnowiec 72:79, 75:74

WKS Śląsk Wrocław – Górnik Wałbrzych 93:77, 104:100

WKS Śląsk Wrocław – Wybrzeże Gdańsk 92:93, 97:85

Legia Warszawa – WKS Śląsk Wrocław 88:99, 91:79

WKS Śląsk Wrocław – Wisła Kraków 76:99, 102:81

WKS Śląsk Wrocław – Start Lublin 64:81, 88:70

Resovia Rzeszów – WKS Śląsk Wrocław 80:98, 95:79

WKS Śląsk Wrocław – Polonia Warszawa 116:84, 102:82

Zagłębie Sosnowiec – WKS Śląsk Wrocław 96:98, 104:84